Różnego rodzaju prace budowlane wymagają licznych zamocowań elementów konstrukcyjnych oraz instalacji. Na rynku dostępnych jest wiele rodzajów zamocowań, do których należą między innymi wkręty, śruby, kotwy z różnych materiałów i o różnych wymiarach. Dobiera się je na podstawie materiału, w jakim będą osadzone oraz obciążeń, jakim będą poddane

Wkręty i kołki możemy kupować oddzielnie albo też w zestawach, dzięki czemu materiały te będą dobrze dopasowane. Dobierając zamocowanie musimy najpierw ustalić takie parametry, jak rodzaj, średnicę oraz długość kołka, a dopiero potem wybrać właściwy wkręt. Warto mieć to na uwadze, że mocowania o podobnym przeznaczeniu mogą różnić się budową. Śruby i wkręty powinny mieć średnice dostosowaną do średnicy kołka i być o 5 mm dłuższe od kołka. Nie można też zapomnieć, że długość śrub i wkrętów musi być dobrana odpowiednio do grubości mocowanego elementu. Przedstawmy najczęściej stosowane rodzaje zamocowań.

Kołki standardowe

Mocowanie przy użyciu kołków standardowych następuje poprzez rozparcie rozciętych ścianek kołka wskutek dokręcania wkrętu lub śruby. Kołki te mogą być stosowane praktycznie we wszystkich rodzajach podłoża, ale przy małym obciążeniu. Natomiast przy obciążeniu większym sprawdzają w przypadku materiałów pełnych, mających zwartą strukturę.

Ich wygodną w użyciu odmianą są tak zwane kołki szybkiego montażu. Dzięki nim możliwe jest mocowanie przelotowe, gdzie część koszulki kołka przechodzi przez materiał. Natomiast zamiast wkrętów wbija się w nie gwintowane gwoździe. Są doskonałe w przypadku zamocowań wielootworowych, kiedy trzeba wywiercić otwory w podłożu, na przykład przez ramę okienną lub listwę do kuchennych szafek.

Kołki uniwersalne

Kołki uniwersalne są zmodyfikowaną wersją tradycyjnych. Stosuje się je przy mocowaniu elementów zarówno pełnych, jak i drobnootworowych. Przy wkręcaniu wkrętu w kołek następuje jego rozparcie, oraz pęcznienie, tworzące garby kotwiących na ściankach kołka. Trzeba tutaj zwrócić uwagę, czy kołek nie obraca się podczas dokręcania, czy wkręt nie jest za gruby oraz czy skrzydełka blokujące nie są ścięte, gdyż to uniemożliwi wykonanie prawidłowego i bezpiecznego zamocowania.

Kołki do materiałów miękkich

By zawiesić ciężkie przedmioty, jak na przykład szafki kuchenne, na ścianach z lekkich materiałów, nie można użyć kołków tradycyjnych lub uniwersalnych. Tutaj koniecznie będą specjalne kołki, które osadza się poprzez wkręcenie w nawiercony otwór o małej średnicy oraz śruby z gwintem metrycznym. Natomiast do zawieszenia przedmiotów lekkich na przykład w styropianie potrzebne będą kołki ślimakowe, które wkręca się bez nawiercania wcześniej otworu.

Mocowania w pustych przestrzeniach

Aby wykonać zamocowanie w pustej przestrzeni, trzeba utworzyć tak zwany grzybek oporowy od wewnętrznej strony przegrody.

W przypadku dużych obciążeń i ścian z takich materiałów, jak płyty gipsowo – kartonowe (g-k), dobrym rozwiązaniem są kołki typu molly. Podczas ich dokręcania pęcznieje nadcięta metalowa tuleja, która tworzy gniazdo osadcze. Trzeba tutaj pamiętać o dwóch rzeczach. Pierwsza to konieczność wstępnego zaciśnięcia kołka specjalnymi szczypcami. A droga to długość nierozciętej tulei, która musi odpowiadać grubości ścianki podłoża.

W celu zawieszenia lekkich przedmiotów na ściankach z płyt g-k można użyć również kołków ślimakowych, które osadza się przy pomocy specjalnego wiertła. Jeśli w podłożu z płyt g-k chcemy zawiesić żyrandol, powinniśmy zastosować kotwy skrzydełkowe. W tym przypadku konieczne będzie wywiercenie otworu o dosyć dużej średnicy.

Kotwy chemiczne w podłożu drobnootworowym

Kotwy chemiczne stosuje się w podłożach pełnych i drobnootworowych przy dużych obciążeniach. Tutaj nie występuje zjawisko rozpierania, co jest bardzo ważne w przypadku mocowania w pobliżu krawędzi materiału czy też gęstego rozmieszczenia otworów. Elementem mocującym jest specjalnie ukształtowana kotew, która wkleja się w wywiercony otwór.

W zestawie znajduje się kotew z gwintem, szklana ampułka zawierająca żywicę, utwardzacz i kruszywo, i specjalna tuleja dziurkowana potrzebna w przypadku montażu na podłożach drobnootworowych. Najpierw wywierca się otwór, który nie może być zbyt głęboki, i oczyszcza go z pyłu. Następnie wstawia się w niego ampułkę oraz opcjonalnie tuleję siatkowaną, a następnie wbija kotew. W ten sposób ampułka zostaje rozbita, co wyzwala reakcję chemiczną. Klej twardnieje od kilku do kilkudziesięciu minut, zależnie od temperatury otoczenia. W przypadku montażu w suficie zaleca się użycie kapturka ochronnego, który zapobiegnie wyciekaniu żywicy. Przy większej ilości otworów warto użyć specjalnego pistoletu do wprowadzania żywicy.

Jak widać, rodzajów i technik mocowań jest wiele. Wielu jest również producentów profesjonalnych narzędzi i elementów mocujących. Wśród nich są między innymi: Legallais, Koelner, Gah Alberts, Henkel.

Mocowania możesz znaleźć na http://www.legallais.pl/technika-zamocowan/65