22-04-2020, 09:25
Przez ostatnie lata w budownictwie możemy zauważyć swoistą rewolucję energetyczną. Nowe budynki są tak projektowane i budowane, aby ich zapotrzebowanie na ciepło było coraz niższe. Można to osiągnąć poprzez stosowanie wysokiej klasy izolacji, nowoczesnych okien czy wentylacji mechanicznej z rekuperacją. Czy koszty podgrzewania ciepłej wody użytkowej maleją tak samo jak koszty ogrzewania? Na to pytanie odpowiadają eksperci z Saunier Duval.
Zapotrzebowanie cieplne budynku to zapotrzebowanie energetyczne, którego celem jest osiągnięcie i utrzymanie komfortowej temperatury w pomieszczeniach. Dla uproszczenia obliczeń można przyjąć zapotrzebowanie na ciepło na poziomie:
Przykładowo: moc, jakiej potrzebujemy do ogrzania powierzchni 120 m2, czyli najpopularniejszej wielkości nowego budynku, oscyluje na poziomie 7 kW. Jak można zauważyć, to nie jest dużo. W szczególności gdy porównamy to z zapotrzebowaniem w starszych budynkach, które jest mniej więcej dwa razy wyższe i wynosi ok. 16 kW.
Wniosek jest jeden. Nowoczesne technologie w budownictwie mają znaczący wpływ na obniżenie kosztów ogrzewania, co generuje spore oszczędności. W większości domów główne koszty związane z systemem ogrzewania, jakie musimy ponieść, to nie tylko utrzymywanie komfortowej temperatury w pomieszczeniach, ale również produkcja ciepłej wody użytkowej. Ilość energii, jakiej potrzebujemy do produkcji c.w.u, jest stała, ale to nie znaczy, że nie możemy tutaj poszukać oszczędności.
C.w.u. to produkt, który powstaje w wyniku podgrzania zimnej wody wodociągowej za pomocą urządzenia grzewczego. Tej wody używamy na co dzień, najczęściej w celach sanitarnych. Zadana temperatura wody w kranie ma znaczący wpływ na komfort użytkownika i jego samopoczucie, ale również na koszt, jaki musi on ponieść w celu jej ogrzania.
Dlaczego ustawienie właściwej temperatury c.w.u. jest tak ważne?
Zbyt niska temperatura np. w zasobniku może spowodować rozwój groźnych bakterii Legionella. Temperatura, która najbardziej sprzyja rozwojowi bakterii, to 20-45°C. Problem nasila się, gdy pobór wody jest mały, przez co woda długo stoi w zasobniku. Temperatura, w jakiej całkowicie pozbywamy się problemu z bakteriami, wynosi 50°C (wystarczy utrzymać taką temperaturę przez minimum 2 godziny). Można również przeprowadzić wygrzew antybakteryjny (w Saunier Duval – program Anty-Legionella), który wygrzewa zasobnik na krótki czas do temperatury 65-70°C, w której bakterie giną natychmiast. Można również ustawić stałą temperaturę 60°C, w której bakterie giną w ciągu 2minut, ale utrzymywanie takiej temperatury bez dużych poborów c.w.u. nie jest zalecane.
Zbyt wysoka utrzymywana temperatura może spowodować osadzanie się niepożądanego kamienia na elementach grzewczych urządzenia, wymiennikach ciepła oraz w samych rurach instalacji grzewczej. Problem z wytrącaniem się osadów jest tym większy, im twardszą mamy wodę (duża ilość węglanów wapna i magnezu). Z tym zjawiskiem można jednak skutecznie walczyć za pomocą zmiękczaczy wody oraz poprzez utrzymywanie temperatury c.w.u. niższej niż 55-60°C. Zakamienienie instalacji zmniejsza w znaczący sposób wymianę cieplną. Można przyjąć, że jeden milimetr kamienia powoduje zmniejszenie efektywności przekazywania ciepła o ok. 10%.
Koszt wytworzenia c.w.u. jest bezpośrednio powiązany z zadaną temperaturą, ponieważ energia, jaką musimy dostarczyć, by ją wyprodukować, jest znacznie wyższa. Ponadto zadana wysoka temperatura ciepłej wody użytkowej powoduje zwiększenie kosztów eksploatacyjnych. Wynika to z możliwości odkładania się kamienia, a także ze spadku efektywności urządzenia grzewczego (praca z wysoką temperaturą, tzw. wysoki parametr pracy).
Doskonałym przykładem na to, jak zbyt wysokie ustawienie temperatury c.w.u. wpływa na zmniejszenie efektywności pracy urządzenia, są pompy ciepła. Zwiększenie temperatury ciepłej wody użytkowej o 10°C może niekorzystnie wpłynąć na efektywność pracy i obniżyć ją nawet o 20-30%. Temperatura zasilania pompy ciepła jest zależna od zadanej temperatury c.w.u.(temperatura zasilania musi być wyższa o kilka °C niż temperatura zadana w zasobniku). Niektóre pompy ciepła, takie jak np. Genia AIR Split marki Saunier Duval, pozwalają na uzyskanie temperatury zasilania powyżej 60°C podczas pracy na samej sprężarce. Pozwala to na utrzymanie stabilnej temperatury w zasobniku na poziomie 55°C. Wyższe ustawienie temperatury c.w.u. może spowodować uruchomienie się grzałki elektrycznej w urządzeniu, a w skrajnych przypadkach nawet wyłączenie pompy ciepła. Obydwa przypadki w bardzo negatywny sposób wpływają na efektywność COP.
Temperaturę zadaną ciepłej wody użytkowej należy ustawić tak, aby uwzględnić wiele kryteriów związanych nie tylko z komfortem użytkowania, ale również z aspektami higienicznymi i technicznymi. Można uznać, że w przypadku domu jednorodzinnego ustawienie poziomu temperatury c.w.u. powinno wynosić od 48 do 51°C. Ta temperatura nie sprzyja rozwojowi bakterii, nie zwiększa występowania kamienia w instalacji oraz nie obciąża nadmiernie urządzenia grzewczego. Zapewnia za to użytkownikowi najwyższy poziom komfortu i bezpieczeństwa.
Podobne artykuły
Komentarze