Metoda termoizolacji fasad z zastosowaniem płyt styropianowych, kleju i tynku to jedna z najstarszych i najbardziej rozpowszechnionych w Europie technologii dociepleń. Z perspektywy czasu wiele mówi się o jej trwałości. Dobrze zaprojektowany i wykonany system ETICS potrafi znacznie przedłużyć cykl życia budynku.

Styropian EPS z dodatkiem graftu znajduje coraz szersze zastosowanie w ociepleniach metodą ETICS Fot. Knauf Therm

Metoda ETICS, zwana wcześniej BSO, a jeszcze wcześniej – lekką mokrą, jest znana w Europie od lat 60., choć w Polsce stosuje się ją od lat 80. Wówczas, po dekadzie funkcjonowania przemysłowych metod budowlanych z lat 70. stało się jasne, że wzniesione przy ich zastosowaniu budynki mieszkalne wymagają ochrony termicznej i wilgotnościowej. Stosowano wówczas bardzo cienkie, zaledwie kilkucentymetrowe warstwy ocieplenia, jednak prawdziwy rozkwit metody ETICS nastąpił w latach 90. Funkcjonowało wtedy wiele systemów ociepleniowych, a firmy wykonawcze stosowały zamiennie komponenty pochodzące od różnych producentów, co skutkowało obniżeniem trwałości elewacji. Profesjonaliści podkreślają, że odpowiednio wykonana fasada przy użyciu systemowych komponentów może zachować swoją żywotność nawet przez 70 lat.

Dlaczego ETICS?

Metoda ociepleń w tym systemie należy do najpopularniejszych na całym kontynencie. Zgodnie z danymi przedstawionymi przez European Association for External Thermal Insulation Composite Systems (EAE) w 82% przypadków ociepleń zastosowanie znajduje styropian EPS, podczas gdy wełna mineralna to ok. 15% wszystkich aplikacji. Technologia ETICS niesie za sobą wiele korzyści, do których należą łatwość stosowania i niewielkie koszty. Za jej wyborem przemawia jednak przede wszystkim możliwość znacznej poprawy właściwości termoizolacyjnych przegród w krótkim czasie i w związku z tym szybkiego ograniczenia energochłonności budynku. Właściwie wykonane docieplenie w technologii ETICS pozwala skutecznie zniwelować mostki termiczne i w efekcie zredukować zużycie energii nawet o 35%. Kolejną ważną funkcją systemu jest ochrona ścian konstrukcyjnych budynku przed szkodliwymi warunkami zewnętrznymi i w związku z tym przedłużenie żywotności całego obiektu. Nie do przecenienia są również walory estetyczne – nie tylko można zmienić całkowicie wygląd elewacji, lecz także w późniejszym czasie łatwo korygować ewentualne usterki. Bez względu jednak na zastosowany system, każdy materiał ulega procesowi starzenia pod wpływem warunków środowiskowych, jednak jego tempo jest uzależnione od odpowiedniego doboru systemowych komponentów i okresowej renowacji, polegającej np. na odświeżeniu powłok tynkarskich.

Jak przedłużyć życie fasady?

Nowe technologie w budownictwie zwiększają jakość wykonawstwa ocieplenia Fot. Knauf Therm

Badania przeprowadzone w 2014 roku przez austriackie i niemieckie stowarzyszenia ETICS na niemal 100 budynkach poddanych renowacji tą metodą w Niemczech jeszcze w latach 70. wykazały, że po 40 latach tylko w jednym przypadku wady były znaczące na tyle, że konieczna była całkowita wymiana fasady. W zaledwie kilku przypadkach wystąpiły drobne defekty w postaci minimalnych pęknięć tynku, zaś reszta obiektów funkcjonuje w bardzo dobrym stanie do dziś, po odświeżeniu warstwy malarskiej lub ponownemu dociepleniu w wyniku zaostrzenia wymagań pod względem energooszczędności. Drobne usterki, jakie mogą się ujawniać na elewacjach ocieplonych w systemie ETICS, wynikają najczęściej z pominięcia przez firmę wykonawczą niektórych zaleceń producentów danego systemu. Pęknięcia mogą być na przykład skutkiem niewłaściwego klejenia płyt styropianowych do podłoża. Klejenie punktowe zamiast obwodowego sprawia, że krawędzie płyt ulegając naprężeniom, unoszą się w miejscu ich styku, co może skutkować powstawaniem rys w warstwie tynku. Podobne uszkodzenia może powodować również brak wyrównania płyt styropianowych, których „schodkowany” układ znajduje odbicie na tynku. Producenci stale pracują nad technologiami pozwalającymi uniknąć często spotykanych błędów wykonawczych. Jedną z nich są płyty Knauf Therm ETIXX Fasada λ 31 z dodatkiem grafitu, które w odróżnieniu od innych tego typu materiałów produkuje się metodą formowania w prasie. Pozwala to na uzyskanie większej sztywności oraz stabilności wymiarów i kształtu. Optymalny współczynnik płaskości płyt P≤5 sprawia, że nie wymagają one szlifowania w celu wyrównania warstwy. Płyty o równych krawędziach tworzą zwartą i szczelną powłokę, radykalnie ograniczając występowanie mostków termicznych, dzięki czemu nie ma konieczności stosowania dużej ilości materiałów wypełniających. Wytłoczone symbole w postaci kół i linii na obwodzie płyt podpowiadają, w jakich miejscach należy nałożyć zaprawę klejową.